🔞 αυτή η ιστορία είναι για άνω τον 18.. εαν εισαι μικρότερη/ος την διαβάζεις με δικιά σου ευθύνη.. ευχαριστώ.🔞 "Τι κάνεις;;" ρωτάει καθώς ηρεμεί. "Συγγνώμη." Της λέω. "Πας καλα είμαι Γυμνή." Μου λέει κοιτάει προς τα κάτω και άμεσως καλύπτει τα μάτια της. "Θεεε μου ήμαστε γυμνή." Λέει. Την πλησιάζω. "Στέφανε μείνε εκεί Μην πλησιάζεις." Μου λέει. Τα δάκρυα της πλέων είχαν φύγει. "Μαρίνα συγγνώμη." Της ξανά λέω. "Πας καλα δεν μπορούσες να περιμένεις έξω έπρεπε να μου το πεις εδώ;;" με ρωτάει και προσπαθεί να μην πηγαίνει το βλέμμα της κάτω. "Όχι δεν μπορούσα." Της λέω. "Σε είδα να κλαις και ..Και... Γιατί κλαίς;;" Την ρωτάω. "Γιατί μου μίλησες άσχημα."