Bo to moje marzenie

Od śmierci mamy, ani razu nie płakałam. Nie uśmiechałam się już tak szeroko jak kiedyś. Jednak był jeden wyjątek, kiedy to robiłam. A była nim moja pasja, którą chciałam się podzielić ze wszystkimi dookoła. Pokazać co czuję. Pokazać to, jaka jestem naprawdę.

frag.

- Bez urazy, ale dziewczyny z toną tapety na twarzy mnie nie interesują! - Powiedział do czarnowłosej, która śpiewała.

- Co proszę? - Nie zrozumiała czegoś, aż tak dosadnego?

- To co słyszysz! W przeciwieństwie do ciebie, moja dziewczyna nie zakrywa tego, co jest w niej piękne! Ona to podkreśla we wszystkim co robi! - Dał mocny nacisk na słowo „dziewczyna".

Zapraszam do czytania, jeśli jesteście ciekawi co będzie dalej.

Uwaga:
Historia w pełni wymyślona przeze mnie, dlatego nie życzę sobie, aby ktoś robił tak zwany plagiat.
W książce mogą występować przekleństwa.
Mogą występować sceny dla osób powyżej 18 roku życia.