Metroda, hastanelerde, devlet kurumlarında ki vs. insanlarda henuz çözemedigim bir panik ve nefret söz konusu. Birbirimize karşı tahammulumuz kalmamis artik. Ufak bir sey olsunda kavga edelim moduna girmisiz. Boyle degildik biz insanlar ne oldu bize ? Hayatlarimiz, yasadiklarimiz ve diger acimasiz insanlar iyi insanlarida yanlarında götürüyor. Yan baktin kavgasi, hastama bakmadin, yolda bana durduk yere korna çaldın kavgalarindan bile ulkemizde yılda kac bin insan hayatini kaybediyor. Evet biz insanlar artik masum degiliz. Kirlendik ve ustumuzdeki kiri atacak bir sey kalmadi yer yüzünde. Gidin bir köpek sevin ve bakin size nasil sadik kalip basini öne egiyor. Verdiginiz sevginin, şefkatin degerini biliyor. Bizim icin hic bir şeyin değeri kalmamis. Oksijen tuketen ve ölümü bekleyen zavalli varliklariz. Bunun tek suclusu biziz etrafiniza bakmayin