✺
Düşmüştüm.
Düşürülmüştüm.
Bu fena bir düşüştü.
Sığındığım yerden düşmüştüm buraya, yeryüzünün baht karası,
Dört yanımda beni düşüren ordunun yalan dolu kuşatması,
Bakın! İşte orada, düştüğüm yer hala belli dizlerimde kabuklu damgası,
İzleyin! Bu göndere çektiğim hür bayrağımın kızıl dalgası,
Ve dinleyin! Bu dudaklarımın fısıldadığı annemin hiç bilmediğim duası,
Havva kızıyım, günah gibi kabarır ruhumun iç mayası,
Ben ki düşmüş bir ruhun aynadaki silik yansıması,
Ben ki öksüzlüğe sığınmış düşkün bir ruh parçası,
İşte! Benim cennet kokulu vatanımdı burası.
Düşkünler Vatanı'ydı adı; ruhların kanayan yarası.
✺
Hüray, annesini aramak için hiç tanımadığı bir adama, Malik'e güvenir.
Bu iki insan nasıl bir araya gelmişti?
Peki, bu hikayede en çok kim kaybedecekti?
"Güvenmek bir çeşit günahtır."
✺
31.12.20
Kapak tasarımı tamamen bana aittir.*
✺
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."