''Will you be my Girlfriend?'' sabi niya sakin habang hawak niya ang mga kamay ko, ang mga mata niya ay puno ng paghanga at pagmamahal.
tumingin ako sa aking paligid,
nakatayo kami sa gitna ng quadrangle, pinapalibutan kami ng mga estudyanteng may mga hawak na mga rosas na isa-isa nilang iniaabot saakin.
''Yes,i'll be your girlfriend!"sabi ko sakanya atsaka ngumiti ng sobrang tamis.
''thank you! I love you!'' sabi niya
''I love you too'' at niyakap ko siya
Ito na nga ang pinapangarap kong buhay,
ang magkaroon ng lalaking magmamahal at pahahalagahan ak---
''Cut!''sabi ni Direk
muntik na kong makalimot hindi pala ito ang tunay kong buhay,
hindi pala ito ang mundo ko.
Ito pala ang mundo kung saan,
lahat ng gagawin mo ay kontrolado,
Lahat ng kilos mo binabantayan,
Isang maling galaw mo lang ay maari ng magpabagsak sayo.
at maaring ito ang mundong bumuo o sumira sa pagkatao mo.
Paano nga ba ako napunta dito sa mundong ito?
Dito sa mundong "SCRIPTED"
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.