Cefâpîşe : Üzmeyi huy edinmiş, cefa eden, aşığını üzen sevgili.
~
(...) Nabzını hissettiğimde derin bir nefes alarak ellerimi yüzüme bastırdım. Onu bu hale sokan bendim ama ölmesini asla istemiyordum. Kapalı gözlerine baktım. Tüm anılarımızı önce o kirletmişti. Sonra da ben... Bu odada beraber geçirdiğimiz her saniye Ateş'in kanıyla kaplıydı şimdi. Her şeyin bittiğini düşünürken aslında her şeyin yeni başladığı yerdeydik. Ayağa kalktım, günlerdir kaldığım odanın kapısını açtım ve sevdiğim adamı geride bırakarak ayaklarımın beni götürmesine izin verdim.
#75 Entrika
#561 Genel Kurgu
#437 Romatizm
#871 Gizem
#609 Tutku
《 Her ayın yedisinde, on yedisinde ve yirmi yedisinde yeni bölüm 》
[ 5 Temmuz 2020 ]
❝Yüzünü çok sevdim, ödünç alabilir miyim?❞ dedim birden gözlerimi gözlerine dikip. Nasıl olsa bir daha karşılaşmamız pek mümkün değildi, hem bu fırsatı kaçıramazdım hem de bu cesareti bir daha bulamazdım. Ağzımdan çıkan kelimelerin anlamsızlığıyla gözlerini kırpıştırdı.
❝Anlayamadım?❞
❝Yüzün tam hayalimdeki gibi, bir günlüğüne modelim olur musun?❞
Uyarı: Küfür ve argo kelimeler içermektedir.
Bu kurgu tamamen hayal ürünüdür, gerçeklikle hiçbir bağlantısı yoktur.
Slow burn bir hikayedir.
Üniversite #1 / 16.11.2024