Minik bir bebeğin gülüşlerinde, yemyeşil ormanın ortasında, küçücük bir evin tozlu bodrumunda bazense bir şarkıda ya da bir kitapta bulabilir insan kendini. Tek başına da mutlu olabilir. Kendi başına tiyatroya gidebiliyorsan, sinemadaki filmi birinin elini tutmadan izlemeyi biliyorsan, aynanın karşısında dans edebiliyorsan sen zaten kendini bulmuşsun demektir. Ne zaman ki kendini eğlendirebiliyorsan, kendi acını kendine anlatıp dertleşebiliyorsan, yalnız kalmaktan korkmuyorsan "asıl sen" ile tanışmışsın. kıymetini bil. Çünkü insanlar kötü. Her kazıkta, her ayrılıkta, her kavgada kendinden bir parçayı eksiltiyorsun. Asla değmeyecek şeyler için üzülerek zamanını boşa harcamayı bırak...
Miray sırların, yaşamın ve ölümün kilit noktası olan o kişi. Her şeyin başlangıcı ve belki de her şeyin sonu.
🗝️
6 yaşında ailesi tarafından terk edilen Miray, yıllar sonra babasıyla karşılıyor ve böylelikle hayatında yüzleşmeye belki de hiç hazır olmadığı şeylerle yüzleşiyor. Miray, çok büyük bir oyunun döndüğünün farkında fakat o, oynamayı red ediyor. Yöneticiyi arıyor. Yönetici ise planını gerçekleştirdığinde, asıl yıkım ve oyunun o zaman başlayacağının farkında değil. Çünkü Miray, yalnız değil. En yalnız kaldığını sandığı anda bile.
❝Çığlıklarını duyuyorum. Yardımım için yardımın gerek, Kimsesiz.❞
.
.
.
.
Her okuyucuya hitap etmeyebilir.