Always Will

"Mamili ka Akira, kami o iyang nasa sinapupunan mo?" galit na singhal sa kanya ng kanyang ama. Kahit na anong salita ang gusto niyang sabihin pero ni isa ay wala siyang masabi. Nanatili lamang siyang nakatayo at tikom ang mga bibig, tanging hikbi lamang niya ang maririnig.
"Pa, tama na yan. Nagkamali si Aki pero anak mo pa rin siya. Kapatid pa rin namin siya. Tama na yan, pa." pagtatanggol sa kanya ng kanyang kuya Nathan habang ang kuya Max naman niya ay niyayakap siya at pinapatahan. "Pa, hindi niyo ba talaga ako matatanggap? Pa, sorry po. Hindi ko po sinasadya pa. Sorry po." Her tears were full of sincerity at Patuloy ang paghingi niya ng paumanhin sa amang tila walang narinig sa kanya. "Binigay namin ang lahat sayo, Akira. Ang lahat-lahat, pero anong ginawa mo? Nagpabuntis ka! Dise-otso ka pa lang pero ang landi-landi mo!"
Patuloy pa rin ang paghingi niya nang tawad na tila bang yung salitang yun lamang ang alam niyang sabihin sa mga panahong iyon.
"Now, choose, Aki. Abort that child or leave this house!"

"Pa, sorry sa ginawa ko. Sorry for humiliating our family. Pero pa, anak ko to. Wala tong kasalanan. Pa, sorry. Pa, thank you for everything."

Kahit nanghihina ay buong loob siyang tumayo at nagsimulang maglakad. Bahala na kahit siya nalang ang magdusa, huwag lang ang anak niyang walang kamuwang-muwang sa mundo.

At that very moment, she walked away. Away from their house. Away from her memories and away from her family.

This is my first story on wattpad. Hope you'll like it. Ciao 😘🖖