Hasta babaannesi için okulunu bırakan Halime hayatın ona sunduklarından habersiz sıradan hayatına devam ediyordu. Ta ki babaannesinin vefat etmesi ile herşey değişir. Asla yapmam dediği şeyleri yapmak zorunda kalır. ''Senin paran ve mirasın benim gözümde o kadar değersiz ki!'' ''O zaman at o imzayı ve herşey bitsin!''

Yıllarca evlat acısıyla yüreği yanan bir baba... Babasız büyümüş bir kadın... Yıllar sonra öğrenilen gerçekler... (GERÇEK AİLEM+ASKER) •••••• Oldukça farklı versiyonnnn🫶🏻 Beğeneceğinizi düşünüyorum...🙃 •••••• (Düzenli bölüm geliyor.) ••Bu kitapta geçen olaylar ve karakterler yazarın hayal gücüne dayalı bir...kurgudur.••

Onlar, babalarının aynı çatışmada şehit düştüğü iki çocukluk arkadaşıydı. Rize'de paylaşılan bir çocukluk... sonra sessizce kopan yollar. Yirmi yıl sonra kader onları yeniden buluşturdu. Yüzbaşı Yaman Ulukurt, bir terör operasyonunda bulduğu esir kadını tanıdığında dünyası sarsıldı: O kadın, Üsteğmen Gökçe Karaca'ydı. Artık sadece onu kurtarmak değil... Küllerinden doğan bir sevdayı korumak için de savaşmalıydı.

Üç yıl aynı evde nefes alıp aynı hayali kurduğu adam, bir sabah hiçbir şey söylemeden çekip gittiğinde... Dünyası sessizce çökmüştü. İki ay boyunca kimse bilmedi acısını. Ne nedenini öğrendi, ne o geri döndü. Sadece sustu... sustukça parçalandı. Yeni görev yeri ona bir kaçış olacaktı. Ta ki karşısına komutanı olarak çıkan o adamı görene kadar- Eski kocası. Hiçbir açıklama yapmadan bırakan... Ama unutmamış olan. İkisi de konuşmadı. Görev susmayı gerektiriyordu, kalpleri ise bağırmayı. Tam uzak durmaya çalışırken, genç kadın hayatının en büyük gerçeğiyle yüzleşti: Hamileydi. Ve yeniden sarsılan dünyasına bir darbe daha geldi- Yıllardır ölü sandığı gerçek ailesi ortaya çıktı. Yarım kalan her şey, bir anda yeniden şekillenmeye başladı. Acılar, hesaplaşmalar, kırgınlıklar... Ve küllerin altına gömülmüş ama hiç sönmemiş bir aşk. Bu, terk edilen bir kadının ayağa kalkışının; pişman bir adamın yeniden sevmeyi öğrenişinin; ve her şeye rağmen birbirine dönmeyi başaran iki yarımın hikâyesi. Çünkü bazı aşklar bittiği yerde değil... yeniden başladığı yerde tamamlanır.

Banu annesinin yaptığı evlilik üzerine üvey babası ve abilerinin evine taşınır... Peki abiler Banunun eşsiz güzelliği ve zarifliği karşısında tepkisiz kalabilcek mi?

Age-playe başlamak isteyen Kılıç ailesi ve onların teklifini kabul eden Laviniayı okuyacağımız bir kitapolacaktır +18 sahneler olucak lütfen bunu bilerek okuyun Başka bir evrende geçiyor ve o evrende hiç bir yasak yok İyi okumalarr🩷🐧

"Bizimle geleceksin!" dedi biyolojik babam, sesi keskin ve emrediciydi. "Gelmeyeceğim!" dedim, inatçılığımı saklamadan, kararlılıkla. "Benim sabrımı zorlama. Eğer geleceksin dediysem, geleceksin!" O da inatla, gözlerindeki sertlikle kararlılığını belli etmişti. ...... "SİKTİR GİT EVİMİZDEN!!" diye haykırmıştı öz abim, sesi kulaklarımda yankılandı. Kırıldım... Hem de en derin yerimden. Bir daha onarılamayacak şekilde paramparça oldum. Kendimi yapayalnız, kimsesiz ve çaresiz hissediyordum... ⚠️ Bu kitapta olumsuz ögeler, taciz, şiddet, küfür, psikolojik baskı, intihar, öldürme, yaralanma ve kötü alışkanlıklar bulunur. Lütfen ona göre okuyun..

Vuslat olan gecelerinin sonucu Hamile olan kadın Anne olabilicek miydi ? Yada adam o çocuğu isticek miydi ? Bunların Hepsini Dağlı Mahallesinde Okumaya Hazır Mısınız Sıkıldığım için yazdım umarım beğenirsiniz kurgumu Asaf Dağlı & Deniz Güneş 1.Güven 🥇

Ben Aden Lavinya. Yıllarca tek gecelik bir hatanın ürünü olduğuma inandım. Bir dedenin sevgisiyle büyüdüm, krizlerimle boğuştum, yalnızlığımı köpeğim Hades'le paylaştım. Ama bir gün gelen telefon, bütün hayatımı yıktı. Ben bir hata değilmişim. Ben bir Akyılmaz değilmişim. Ben istenen bir çoçukmuşum Ben bir Demirtaş'mışım. Şimdi, doğduğum ama hiç tanımadığım bir aileyle yüzleşmek zorundayım. Kardeşlerim, annem, babam... Hepsi benden bir şey bekliyor. Peki ya ben? Ben gerçekten kimim? Şimdi size soruyorum:köklerimiz mi bizi biz yapar, yoksa seçtiklerimiz mi? ✓Gerçek ailem kitabıdır✓

Davullar zurnalar kulağımda çınlarken bu deliliğin içinden nasıl kurtulacağımı düşünüyordum. Damatsız düğün yapıyorduk gelin buradaydı davetliler buradaydı olması gereken her şey yerli yerindeydi ama damat yoktu. Yüzümdeki duvak beni boğarken dayanamayıp hızla ayağa kalktım. Nefesim giderek sıklaşırken bir hışımla duvağımı açtım. "Yeterrrr!!!" Daha fazla bu saçmalığa tahammülüm yoktu. "Siz delirdiniz mi beni gelin diye getirdiniz oturttunuz buraya Fazıl Fazıl diye birini sayıklıyorsunuz güya damat, daha bir kere sesini bile duymadım böyle saçmalık mı olur?" Davul zurna sesi bıçakla kesilmiş gibi kesildi. Babam öfkeli gözlerle bana bakarken duvağımı başımdan sıyırıp masanın arkasından çıktım. Halay çekenlerin arasından geçip karanlığa karışmak istedim. "Dur orda İmran hatun!" Tüm alanı kaplayan sesle olduğum yerde kaldım. Karanlığın içinden çıkıp gelen adam önce gelin masasına uğrayıp çıkardığım duvağı aldı. Meydanın ortasına çivilenmiş bana sert adımla yürüyüp yüzümü örttü. "Tek sorun damatsa damat burda başka itirazın yoksa masaya geri dön" sesi itiraz istemez biçimdeydi. Ufak adımlarla masaya geçtiğim de kına da da nişanda da istemede de boş olan yanım doldu. Ya kalbim dolacak mıydı? #İmran #Fazıl #dönem #bey