-The Truth Untold-
:
Yalnızlık çiçekleriyle dolu
Dikenlerle dolu
Bu bahçede
Bağladım kendimi bu kumdan kaleye
Adın ne senin?
Gidecek bir yerin bile var mı ki?
Bana söyleyebilir misin?
Gördüm bu bahçede saklanan seni.
Ve biliyorum ki
Sıcaklığın gerçek
Mavi çiçekleri toplayan o eli
Tutmak istedim
Ama kaderim bu benim
Gülümseme bana
Işıldama
Çünkü sana yaklaşamam
Bana seslenebileceğin bir adım yok
Yapamam biliyorsun
Kendimi gösteremem
Kendimi veremem sana
Acınası halimi gösteremem
Bu yüzden yine takıyorum maskemi,
Seninle buluşmak için yola çıkıyorum
Ama hala seni istiyorum.
Yalnızlık bahçesinde açan çiçek
Tıpkı senin gibi
Sana vermek istedim
Bu aptal maskeyi çıkarıp
Ama biliyorum ki
Çıkarmam sonsuza kadar
Saklanmak zorundayım
Çünkü çirkinim
Korkuyorum
Acınacak haldeyim
Çok korkuyorum
Nihayetinde sen de beni terkedersin diye
Takıyorum maskemi, seninle buluşmak için yola çıkıyorum.
Bu bahçede
Bu dünyada
Elimden gelen tek şey
Tıpkı senin gibi güzel gözüken çiçekler yetiştirmek
Senin bildiğin ben olarak nefes almak
Ama hala seni istiyorum
Hala seni istiyorum