chaewon saçlarını kürek kemiklerine sallandırırken gözlerine yıldızlar sokuşturur. bakarım ona, gülümsemesine dolan papatyalarına ve hyejoo'dan bahsederken pembe pembe yanan yanaklarına sonra da bir nefes duman çekerim ciğerlerime. çekerim ve chaewon'a adarım tüm kül renkli nefeslerimi çünkü bilirim ruh dansında bir demet lavanta yerine bir avuç gül istediğini.