Bir eli kalçamı kavradığında beni yavaşça kendine bastırırken "Bayan Parker..." dedi fısıldar gibi. Boynuma doğru gelen nefesi içimi ürpertti. Titrek sesim ve göğsümde deli gibi çarpan kalbimle konuşmaya çalıştım. Belimdeki elini hafifçe oynatarak okşuyordu. "Evet Bay Hunter." Yüzümü hafifçe kaldırıp ona baktığımda arsız sırıtışıyla beni izlediğini gördüm. "Bugün fazla mı güzelsiniz acaba? İzninizle sizi şu masada becermek isterim." Derken gözleriyle çaprazımızda duran masayı işaret etti. Şok olmuş bir biçimde yüzüm gerildiğinde bu halimi görünce dudağındaki gülüşü daha da yayıldı. "Okuldaki bir öğrencinin sizin adınızı haykırması ne kadar doğru olur Bay Hunter? Sanırım fazla etik sayılmaz." Belimde olan elini çekerek ensemden kavrayıp yüzlerimizi yakınlaştırdı. "Sence bu ne kadar umrumda?" R | 220724
7 parts