Η Λία, η οποία εργάζεται σε μια μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία σαν το δεξί χέρι του CEO, μεταβαίνει στο Παρίσι εκπροσωπώντας την εταιρεία της σε ένα συνέδριο που αφορά στις προκλήσεις και τις αντιξοότητες του κλάδου.
Εκεί, βιώνει μια ξέφρενη κατάσταση που την οδηγεί στο να διακπλητιστεί έντονα με τον υπερόπτη, ειρωνικό και αγενή τύπο που κάθεται δίπλα της και σχεδόν να τινάξει το συνέδριο στον αέρα, θέτοντας σε κίνδυνο τη θέση εργασίας της.
Πιστεύοντας ότι θα πάρει την προαγωγή που τόσο καιρό περίμενε επιστρέφοντας στην Αθήνα, ο διευθυντής της ανακοινώνει σε όλους πως αποχωρεί, λόγω συνταξιοδότησης, και πως τη θέση του αναλαμβάνει ένα ανερχόμενο αστέρι στον τομέα του μάνατζεμεντ που, όπως ακούγεται, έχει στόχο να προβεί σε σοβαρές οργανωτικές αλλαγές!
Η Λία σοκαρισμένη, συνειδητοποιεί πως ο νέος της διευθυντής είναι ο τύπος που τσακώθηκε μαζι του στο Παρίσι και επιδιώκοντας να του αλλάξει την αρνητική γνώμη που έχει σχηματίσει για εκείνη και να αποδείξει την αξία της, το μόνο που κατορθώνει είναι να κάνει τη μια γκάφα μετά την άλλη, προκαλώντας την οργή του, ώσπου...
Ήρθαμε λοιπόν στο μέρος 2ο του βιβλίου...
Πάμε ένα μικρό ΣΠΟΙΛ...
Πάω να μπω μέσα στην αίθουσα του γυμναστηρίου και νιώθω σε δευτέρολεπτα, όλο το σώμα μου είναι βρεγμένο με νερό...
Γυρνάω και βλέπω τον Lucas να γελάει, τον κοιτάω θυμωμένα..
Εκείνη την στιγμή μπροστά μου ήταν το αλεύρι που βάζουν οι αθλητές στα χέρια του..
Το περνώ στα χέρια μου, το ανοίγω και το Ρίχνω πανω του...
Χαμογελάω με ευχαρίστηση και τον κοιτάω , ενώ αυτός έχει μείνει παγάκι ενώ δεν το περιμένε...
" ΤΙ ΈΚΑΝΕΣ ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ?!"
" ΝΟΜΙΖΩ ΤΟ ΕΊΔΕΣ "
" ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΏΣΩ "
" ΕΛΑ ΤΟΛΜΑ ΡΕ! ΤΙ ΝΟΜΊΖΕΙΣ ΣΕ ΦΟΒΆΜΑΙ?!"
Του απαντάω προκαλώντας τον...
Ο Peter ερχετε μαζί με την Mia , μας κοιτάνε και γελάνε...
Εγώ μαζί με τον Lucas τους Ρίχνουμε και δολοφονική μάτια και σταματάνε...
" Αμάν ρε παιδιά, 1 μετά γαμωτο, 1 χωρίς να τσακωθειτε"
Λέει η Mia Και μας κοιτάει
" Συγνωμη αλλά αυτή την φορά δεν έκανα κάτι αυτός το άρχισε!! "
Λέω κι ο Lucas με κοιτάει δολοφονικά
" Δεν θα είχα κάνει τίποτα αν δεν είχες ρίξει το χαρτί στην κυρία που έλεγε πάνω το όνομα μου και που την είχες πει πουτανα "
Αχχχ αυτό ήταν ότι καλύτερο...