KARANLIĞIN İÇİNDE

Odada kalbimin atışları volta atıyordu beraberinde getirdiği şey ise açık seçik korku idi. Hiçbir şeye benzemiyordu o karanlık. Kapıyla bütünleşmemişti. kapının hemen önünde duruyordu. Kendimi yatak başlığına dayadım. Dizlerimi kendime çektim Gözlerimi kapatıp dua etmeye başladım Belki de giderdi Kim bilir? O an bir fısıltı duydum, beynimin içinde miydi yoksa etrafta mıydı ayırt edemedim Ama şunları algılayabildim kapanmaya yüz tutmuş algılarimla:"KORKU DAHA BÜYÜK BİR KORKUYLA İYİLEŞMEZ! KORKUYLA AYNI DİLDEN KONUŞTUĞUNDA ONUN SALTANATİNİ BERKİTIRSİN ANCAK. RUHUN KAYBOLMAK ÜZERE ONU DİLSİZ BIRAKMAK DA MARİFET İŞSİZ BIRAKMAK DA..."

🍁🍁🍁
"Bu senin suçun değil ,sen kurban edildin"
Dedi net bir sesle
"Ve sen benim kurbanımsın Ayral "