Geriye doğru adım attığımda bir elleri belime gitmişti. Birbirine çarpan bedenlerimizle ellerim gögsünden ittirmek için kuvvet uygulamaya başlamıştı. Bedenimi uzaklaştıramayacağımı anladığımda bu sefer eli boynuma gitmiş kendine bastırmıştı. Uzun soluklu ve tek taraflı öpücüğün sonunda nefessiz kalan azel alnını alnıma yasladı. "Benden hiç gidemezsin. Nasıl yağız seni bırakıp gittiğinde bana sığındıysan...Ağlarkende gülerkende bana sığınacaksın.Çünkü artık benden başka kimsen yok" Derin bir nefes alarak devam etti. "Benimsin.." Yeniden gecenin güneşi örttüğü gibi örttü dudaklarımı...