Nedemis Hz.Mevlana "Kusur bulmak icin bakma birine, bulmak icin bakarsan bulursun. kusur örtmeyi marifet edin kendine, iste ozaman kusursuz olursun."

"Benim olucaksın Asel"dedim ama o duymadı. Ardından cevap geldi " Senin olamam Ateş cehennem ateşi gibi sıcaksın." "Yanalım ben senle yanmaya varım Aselim" İste mafyanın bakıcısı dan küçük bir özet

Bir süre sonra adam konuşmaya başladı "deniz" dedi ve ben bana mı diyor acaba diye ona döndüm. bu sefer adam bana bakarak "deniz akşamları daha güzel." dedi bu sefer. Bir cesaretle ben de ona "neden?" diye sordum. Adam bu sefer "çünkü ay ışığı kusursuz bir şekilde yansıyor ve ben..." Dedi ve cümlesini tamamlamadan giti...

Uslum Kanlıca Türkiye Cumhuriyeti Savcısı. iyi okumalar... "ellerimle içeri tıkacağım seni pisliğin asıl yüzünü orada tadacaksın kestiğin nefes kadar daralacaksın orada" "beni içeri tıkmayı dene tabi ama benden önce kardeşini bul onu da içeri tıkabilecek misin?" "tıkarım!" kullanılan Kadınım kelimesi aşağılayıcı anlamda veya sahiplenici anlamda değildir.

.... Adam, kucağında mışıl mışıl uyuyan bebeği dikkatlice izliyordu. Küçücük parmakları sıkıca yumulmuştu. Sanki elinde gizlediği bir şey vardı da göstermemek için saklıyordu. Aslında gerçekten saklıyor olabilirdi. Parmaklarını yavaşça aralamaya başladı. Bebekten gelen itiraz mırıltılarını dinlemeden aralamaya devam etti. Gerçekten direniyordu bebek. Ama onun direnci şimdilik hiç bir işe yaramazdı. Yumulu olan parmakları zorlanmadan açtığında, avuç içinde danteli andıran simgeyi açığa çıkarmış oldu. Bir süre simgeyi incelemeye devam etti. Karşılaştığı melez dövmelerinden çok farklıydı. Parmağını simgenin üzerinde dolaştırdı bir süre. Garip bir duygu kaplamıştı içini. Huzur? Mutluluk? Neydi bunun adı? "Sevgi." dedi yanına gelen kadın yüzüne yayılan gülümsemeyle. "Seni böyle görmeyeli uzun zaman oldu." bebeği kucağına almak istedi. Ama adam izin vermedi. "Bu çocuğu fazla benimsiyorsun." dedi kadın şaşkınca. "Çünkü benim." dedi adam. "Bana ait." ...

Merhaba ben yirmi dört yaşıda bir kızım Milli Svunma Üniversitesinde Özel Kuvvetler (bordo bereliler ) bölümünü okudum dördüncü yılımda aynı zamanda Mit okudum sora üç yıl istihbarat ( Mit) okudum ...

YENİ BAŞLIYORUZ .............. Kaç kişi ailesinin bıraktığı yükü sırtladı ? Kaç kişi ailesinin yaşatığı o yalan hayatın içinde kayboldu ? Ve kaç kişi ailesinin sakladığı o karanlık hayatı öğrenince yaşamak istedi ? Bu romandada karanlığın, sırın ,ölümün ,zorlu yaşamın ve o yaşamdan nasıl bir yaşama gectigini anlatir . Hadi yeni başlangıçlara !

Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :) "Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu. "Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun." Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi. Başlangıç: 12 Haziran 2022

Açelya: Begüm kuşum bir şey soracağım? İletilmişti. Bir süre bekledim. Görüldü.(14.36) Yazıyor... Balyanak: ? Anında görüp yazdım. Açelya: Vanilya var mı sizde gülüm? (Görüldü) Yazıyor... Balyanak: Ne vanilyası kardeşim? Açelya: Ya vanilya işte hani keklere koyulan (Görüldü.14.39) Yazıyor...(14.45) Balyanak: Ben nereden bileyim kardeşim? Vanilya ne? Açelya: Ya hani böyle dikdörtgen bir paketi var Açelya: Üzerinde şekerli vanilin yazıyor Balyanak: Yok ben de o. Ayrıca ben Begüm değilim bana niye öyle sesleniyorsun? Açelya: Güzel şaka. Tamam neyse Burçe teyzeden alırım (Görüldü) *** Bir mahalle klasiği...

Yetimhanede büyümüş, 17 yıldır kimsesizlikle mücadele etmiş, çok erken yaşta kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmiş, zeki, atarlı, biraz ağzı bozuk lakin yufka yürekli bir kızdır Ahu Tomris Karayel. Bir gün ansızın yetimhaneye gelen oldukça varlıklı insanların, Tomris'in biyolojik ailesi olduklarını iddia etmesiyle birlikte işler asla eskisi gibi olmaz. Bu hikayede ezilen, korkan, ürkek kız yok. Bu hikayede cesur, lafını esirgemeyen, zeki kız var. Bu hikayede Tomris'i yaralarından vuran insanlar var. Bu hikayede vicdanları körelmiş insanlar var. Bu hikayede Tomris' in bir de biyolojik ailesinin karşısında verdiği mücadele var. *Karıştırılan bebekler klasiğinden bir tık farklısı* Not: Kitap şahsıma aittir. Herhangi bir çalıntı veya kopyalanması durumda hukuki işlem başlatılacaktır. İnstagram hesabım: _erzurumluniloyaa_