Ben Gece! Gece Alabay. On dört yaşındayken şu hayatta en sevdiğim insanı kaybettim. O daha minicikti, zor konuşuyordu, minicik elleri, minicik ayakları gözlerimin önünden gitmiyordu. Sonra biri geldi... Beni dağılmış halimden çıkarıp, dimdik ayakta duran bir kadın yaptı. Bana o partide kulağıma, "Sen bana yağmurdan bir damla mısın..." diye fısıldadı. Sonra devam etti, "Ki yağmamışsın..." Tam o anda göz göze geldik. Gözleri dolmuştu... Şu hayatta öğrendiğim tek şey, "Keşke bir daha gelse dediğimiz o günlerin asla gelmeyecek olması. Bu yüzden hayatımızda her ne olursa olsun ona tutunalım, her ne olursa olsun..." Eğer tutunamazsak belki o da kayıp gider, hayatımızdan...
29 parts