"Benim aşka Çırpınan Kanatlarım Yandı. "
Yine aynı ses geldi ben dönmeden bir el boğazımı sıktı ben direndikçe elini daha da sıkıyordu derin bir nefes aldı, sonra konuşmaya başladı ;
"Korktun mu? Küçüğüm korkma benden, herşeyi öğrendin sonuna az kaldı, çağrı ile konuşmayacaktın sonunu sen hazırladın"
"Kimsin sen benden ne istiyorsun"
"Kim olduğumu öğreneceksin yakında"
"Benden ne istiyorsun"
"Senden istediğimi alacağım merak etme küçüğüm, o kadar masum değilsin canın çok yanacak ama ölmeyeceksin, ölmekten beter olacaksın"...
Gitmişti arkasında bir enkaz bırakarak . Artık gözlerimden yaşlar akıyordu titreyen çenemi durdurmaya çalışıyordum. Artık biliyorum her yer karanlık ve ben yalnızım..
(Gece ne kadar karanlık olursa olsun, aydınlanmak için güneşe ihtiyacı vardır.)
......
Kızımız peşindeki katilden habersiz, gençliğinin en güzel döneminde, çocukluğunun geçtiği yurttan ayrıldığı gece, hayatın gerçek yüzünü tanıdığı gün olacak işte asıl hikaye orada başlayacak , kızımız tüm güzel duygularını yitirecek duygusuz ve acımasız bir kız olacak hayatındaki insanları teker teker kaybedecek tek başına hayata tutunmaya çalışacak, tam o sırada kurtarıcısı olmak isteyen bir genç adam onun hayatına dahil olacak ama bilmeyecek ki o genç adam hep hayatındaydı sonradan gerçekler tüm çıplaklığı ile gün yüzüne çıkacak , o bitti demeden genç adam ona yetişecek, peki bu iki deli dolu gencin hikayesini sen dinlemeye ne kadar hazırsın bu serüven de bana eşlik etmek ister misin...
Abisi'nin evlenmesiyle sonunda istediğini gercekleştirip kendi evine çıkan sibel başına gelecekleri bilseydi abisi'nin evlenmesine rağmen baba parası yemek için çalışmayı bırak ayrı ev bile tutmamasına sevinir miydi? ya "evim evim güzel evim" dediği evin ona yaşatacaklarını bilseydi ne olurdu? artık onun için yapacak birşey yoktu zamanı geriye alamazdı.Zaman onun için ne gösterecekti bilemezdi ama artık geri dönüşü yoktu. ..
Kötü kalpli bir kadın yüzünden lanetlenmişti o bedeni oyuncak bir bebekti ruhu ise yıllardır o evdeydi tek kurtuluşu lanetli bir aşktı ama kim onu sevebilirdi ki sevse onun için zorluklara katlanır mıydı? kimse katlanamazdı ona göre ya öyle değilse ya onun için bütün zorluklara katlanan biri varsa olabilir miydi?
bütün mutluluğumla evimi temizledikten sonra temizlik malzemelerini koymak için koridorun sağ taraftaki küçük odaya gidiyordum ki bir anda boynumdan tutulup duvara hızla yapıştırılmamla kalbim korkuyla çarpmaya başlamıştım karşımda bir ruh vardı elleri boğazıma sarılı gözleri öyle korkutucu bakıyordu ki boğazım sıkılmasa çoktan cığlığımı basmıştım ben ona korkuyla bakarken o bakışlarımı umursamadan konuşmaya başladı.
"o bebekten uzak dur" demişti ne bebeğinden bahsediyordu ben cevap vermek istesem bile elleri boğazımı öyle bir sıkıyordu ki sesim çıkmıyordu o ise bu durumu önemsemeden cümlesini tekrarlayıp ortadan kayboldu
"o bebekten uzak dur"