MY UNCHAINED MELODY. Sa aking bawat pag pikit Matatamis niyang ngiti ang gugulo saaking panaginip Bawat detalye ng kanyang mukha ay nakabisado ng aking isip. Bawat pag galaw ng aking pang pinta puso at isip ko ang binubuhos para sa napakagandang obra. Sa oras na siya ay makilala Ang aking puso ay napatalon sa tuwa. Ngunit dumating ang bagyo Kalaban ko ay hindi tao Isang mapanirang sakit Na kahit paulit ulit na pumikit Hinding hindi mawawala. Sa aking huling obra at pag harap sa madla Hawak ang kanyang kamay na napakaputla Bumulong siya saakin ng mga salita " maraming salamat mahal sa pagpapalaya ". Luha at sakit ang lumamon saakin sistema Noong kanyang kamay na nasa aking balikat ay malaglag bigla Lamig ng kanyang kamay ay aking nadama Kasabay ng puso kong binalot ng pagpaparaya.