Abis

Biz bozuntuyduk.

Bu yüzden hayatımız bu olmak zorundaydı.Biz fazlalıktık.

Ve ateşler içinde yanarak ölecektik.

Kaçamazdık. Gücümüz yoktu.

Tam o anda gökyüzünden sular akmaya başladı. Ateş sönüyordu ve bunu karşımızdaki buz mavi gözler yapıyordu.

Onun gözleri masmaviydi.

O abisti.