İnsan sonunun ne zaman geleceğini bilebilir mi? Tutsakliginin ve yeni hayatının başlangıcını bir kaç saniye içerisinde değiştirebilir mi ? Geriye kalan bütün günler, geçmek bilmeyen ve esir alınan bir hayat... Doğan güneşe bakıp güne sevinç ile uyandıktan sonra,okuldaki ilk günümün eski hayatında ki son günüm olacağından habersiz yeni arkadaşlar, yeni ortam heyecanıyla hazırlanmaya koyuldum , Okulun bahçesine sessiz , utangaç bir şekilde varmış, uyandıgım anda ki kendinden emin ve cesur çocuktan uzak bir tutum ile sessizce bir köşeye çekilip olacaklardan habersiz ,öylece etrafı süzüp insanlara bakıp bir anlam çıkarmaya çalışıyordum, ama bilemezdim YENİ HAYATIMIN kaç dakika sonra gözümün önünde süzülüp toprak anaya usulca kapaklanacagını, derken gözüm bir yere ilişti . bahçede yere düşen ve kitablarini toplamaya çalışan yeni hayatımın kaynağına ilişti.hayatimın o kareden sonra değişeceginden habersiz ,son içten gülüşlerimi kullanarak ,sakarlıgana anlam vermeye çalışıyordum. kitaplar toplandıktan sonra o ağır çekimde ki dönüşü unutulmayacak hatırlarım arasına yer edinecegine ihtimal vermeden hayatımda görebileceğim en güzel manzarayı ilk defa görmenin verdiği haz ile zaman kavramını unutarak öylece izledim .VE İŞTE BUNDAN SONRA ESKİ HAYATIN SONU YENİ BİR HAYATIN BAŞLANGICI OLDU .
-Kızımı al götür hem güzel hemde bakire
Ağzım açık ona bakarken yirmili yaşlarındaki adam yanındakine işaret verip beni aldılar evden çıkmadan önce o adamın borcun kapandı bir daha karşıma çıkma dediğini duydum.Beni siyah bir arabaya bindirdiler çığlık atıp yardım istiyordum o sırada adam arabaya binip çenemden sertçe tutup yüzüme tokat yapıştırmıştı
-Kes sesini o ağzını bir daha aç bakalım ne oluyor!!
Kafamı cama döndürüp sessizce ağlamaya başladım gözlerimi açtığımda hayatımı cehenneme dönüştürücek olan o eve bakıyordum...