Hayatımda hiç tesadüf bir şey olmamıştı, sen karşıma çıkana kadar. Karşıma çıktın, beni gördün ve bakışların sanki avını gözüne kestiren bir aslan gibiydi. Beni baştan aşağıya detaylı inceledin ve bunu fark etmemden hiç çekinmedin. Kendinden çok emindin. Bense bir geyik kadar ürkek ama belli etmemeye çalışacak kadar da ustaydım. Gözlerin elaydı, o an güvenilir gözüküyordu. Belki de o an üstünde olan üniforma güven veriyordu. Nasıl yaptın bilmiyorum ama beni çoktan etkin altına almayı başarmıştın. Hayatımda hiç tesadüf bir şey olmamıştı, ve sonra sen çıktın karşıma. Seninle tanıştığımda hayatımın düzeleceğini sanıyordum, oysa kalbimi bir canavarın pençelerine emanet ediyormuşum... Sessizlik, zamana kök salmış ağaçların arasından rüzgara karışıp süzülüyordu ve hikayemiz bu noktada başlıyordu.