Seninim Son Kez (Düzenleniyor)

"Bak ulan bana!" Diye bağırdığında komodinin üzerindeki su bardağını yere fırlattı ve bardak tıpkı benim kalbim gibi gözümün önünde parçalara ayrıldı.

"Gözümün içine bak ve öyle sensiz nefes almak istiyorum de!" Boğazı yırtılırcasına bağırırken benim sol gözümden bir yaş düştü ve bunu görmemesi için hızla elimi kaldırarak sildim.

"Birbirimizi daha fazla tüketmemek için buna ihtiyacımız var. Ben çok yoruldum Asaf." Dediğimde istediğini yaparak gözlerimi güzel yüzüne çıkarmıştım. "Her şey çok üst üste geldi. Boğuluyor gibi hissediyorum. Bana biraz müsade et." Dedim.

Başını arkaya atarak duvara yaslarken sesli acı yutkunuşuyla bakışlarım hareket eden adem elmasına kaydı. Başını duvara sertçe vururken "Bensiz nefes almak istiyorsun..." Diye mırıldandı.

Gözlerini benimkilere diktiğinde orada bu isteğimle oluşan hayal kırıklığının parçalarını gördüm. Hepsi tamda şu an kanatırcasına kalbime saplandı.

"Ben bir an önce evlenelim derken sen bana gelmiş sensiz nefes almaya ihtiyacım var diyorsun!" Dudaklarından dökülen kelimeler zehirli bir ok gibi bana saplandığında "Ama benim sensiz nefessiz kalacağımı düşünemiyorsun!" Diye bağırdı.

Gözlerine baktığımda kalbime giren acıyı sonlandıramadım.

"Anlamıyorsun beni."

"Sana her zaman net olmuşken senin bana olan bu güven problemini anlamıyorum, anlamayacağım."

Ben sustum, o sustu.

"İstediğin gibi olsun." Dediğinde odadaki o sağır eden sessizlik artık onun soğuk sesiyle bozulmuştu. Yanan tenime rağmen soğuk sesi buz tuttuğumda bakışlarımı ağırca yüzüne çıkardım. "Görüşmeyelim." Dedi gayet kararlı bir şekilde.

Az önce benim istediğim şeyin şimdi onun dudaklarından çıkması canımı neden bu kadar acıtmıştı?

"Gelmeyeceğim, aramayacağım, sormam bile. İstediğin kadar bensiz rahat bir nefes alabilirsin."

(Yetişkin içerik ve küfür vardır!)