Zamanın Birinde biri

Onu tanıdığımda boğazımdaki yük kaybolmuştu.Her ne kadar gizlemeye çalışsamda kendimle beraber taşıdığım başka bir ben vardı. Ve o ben onsuz asla mutlu değildi. Olmayacaktı da.

"Sen buraya nasıl geldin?"

"Eğer hastanenin tepesine çıktığını bilseydim daha çabuk gelirdim sevgili yabancı. Hayır yani değer mi anlamıyorum sen gayet güzel bi kızsın."

"Değer...beni rahat bırak senin için iyi olmaz." Dedikten hemen sonra ayağımı çatının ön tarafına attım. Bi ayağım artık atlamak için hazırdı. Her şey geçicekti.

Kendimi bırakırken hiç bir şey düşünmüyordum. Belimin bir elle donatıldığını hissettiğimde bir kez daha lanet okudum, atlayamamıştım.

İşte bu ilk sayfaydı. O defteri açan ilk sayfa.