~Manolucci~ {JENLİSA} G!P
121 parts Ongoing Mature'ÖLÜM ile YAŞAM' arasında bir çizgideyim
Onca lafın arasında küfür gibiyim
Sanırım bitti barışamayız
Bundan sonra...
Koca yılın anısı bir anda nasıl sileyim?
Yine yakama yapışır mı mesafelerin?
Canımı kimseler acıtamazdı
Senden fazla...
...
"Bana bir kere bile beni sevdiğini söylemedin.." dedim sessizce. Lisa dolan gözleriyle gözlerime baktığında gülümsedi. "Bana sağır mıydın Jennie? Bana kör müydün Jennie? Sana olan bakışımdan, hareketlerimden, sözcüklerimden anlamadın mı Jennie?" Çenesi titremeye başlarken bakışlarımı gözlerinden kaçırdım.
Tek eliyle gözlerini kapatıp arkasını döndü ve birden yerde duran spor çantasına tekme attı. Tekrardan bana döndüğünde gözlerinde acı, kırgınlık, sinir... hepsi bir aradaydı.
"Bekledim!" diye bağırdı bir anda. "Hep seni bekledim. Bir an bile umutsuzluğa düşmedim, hiçbir zaman anlamadın seni sevdiğimi, belki de anladın... Anlamasan bile hep sevdim, sen hep benimleydin!" Eliyle kalbini gösterdi. "Buradaydın..."
Sesi odayı inletirken elimle ağzımı kapayıp kafamı eğdim. Sessiz hıçkırıklarım sessizliği bozarken derin bir nefes aldığını duydum.
"Tuhaf olan ne biliyor musun Jennie?" dedi nefesini verdiği sırada. Gözlerimi kaldırıp gözlerine baktığımda gözünden düşmek üzere olan bir damla yaşa odaklandım. "Sırf senin yüzünden canımın bu kadar yanmasına rağmen. Kalbimi paramparça edip bir kenara atmış olmana rağmen... hiçbir zaman yanlış insan olduğunu düşünmedim."
...
UYARI ! : G!P konulu bir fic olduğu için rahatsızlık duyacaklar okumasın lütfen.