SİLİNMEYEN İZLER

Deli gibi korktuğum o adam karşımdaydı işte. Tek elinde bira şişesi tek elinde kemeri beni bekliyordu.

" Buraya gel"

İşte beklediğim an!

Yavaş yavaş kafamı yerden kaldırmadan celladımın ayaklarına yürüyorum. Tam karşısına geldiğimde sağ elinde ki bira şişesini duvara fırlattığı gibi yüzüme tokatı geçirdi.

"Bana bak lan yosma seni"

bakmadım.

"BANA BAK DEDİM LAN GEBERTİRİM SENİ".

Tüm parmaklarıyla çenemi öyle bir sıktı ki ona bakmam için parmaklarını izi çıktığına eminim.

"Yine hangi adamın altından çıktın da bu saatte geliyorsun lan eve"

Titreyen sesimle zor da olsa ağzımı açmayı başarabildim.

"Ben kimsenin altına girmem"

******

Durmadan ellerimle omuzlarına kollarına vurup kurtulmaya çalışıyorum.

Kafasını boynumdan kaldırdığında nihayet kurtuldum diye sevinemeden saçlarımı tuttuğu gibi kafamı duvara geçirdi.

Ağzımdan acı dolu bir çığlık firar etti.

" Sikerim kızım seni. Tam burda sikerim seni. Öğrenemeyeceğimimi sandın lan kahbe. Doğru düzgün para kazandığın varmış gibi bir de işten atılıyorsun" sözlerinin bitimimde kafamı bir kez daha duvara çarptı.

Şiddetin etkisiyle etraf kararıp yer ayağımın altından kayıp giderken yere yığılmadan önce son sözlerini duydum.

" Ama merak etme kızım baban sana çok güzel bir iş buldu"

_______________________________

Bu Cemre'nin ve Karan'ın hikayesi.
Bu cennetle cehennemin hikayesi.
Daha da fazlası bu bir varoluşun, yeniden doğuşun hikayesi.