The Mystery Writer
  • Reads 55
  • Votes 6
  • Parts 3
  • Reads 55
  • Votes 6
  • Parts 3
Ongoing, First published May 19, 2020
Ang NAKARAAN ang sagot sa kasalukuyan. Magkita tayo sa lugar kung saan nagmula ang mga letra ng pag-ibig ko sayo. Aasahan ko na pauunlakan mo ang aking paanyaya sa gabi ng NAKARAAN.  -MisterRee

Iyan lang ang nakasulat sa maliit na kapiraso ng puting papel. As usual, nandito ko na naman natagpuan ang liham na nagmula kay MysteryWriter sa aking locker. Pero ano raw? Magkita raw kami saan? Ito na naman yung mga linyahan niya na hindi ko maintindihan kung nagmula ba sa sinaunang panahon or alien ang nagsulat. Napakamatalinhaga, aba!

Pero, panahon na nga ba na kami ay magkita? MisterRee Writer, sino ka ba talaga?
All Rights Reserved
Sign up to add The Mystery Writer to your library and receive updates
or
#128rizal
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.