İçimdeki Katil
  • Reads 22
  • Votes 1
  • Parts 4
  • Reads 22
  • Votes 1
  • Parts 4
Ongoing, First published May 21, 2020
YENİ KURGU:

    "Acı çekiyorum görmüyor musun sana güvenmiştim,sana değer veriyorum neden bununu yapıyorsun...
 
Sözünü devam edemeden adam sert bir toka attı kadının endişe dolu olan yüzüne...

     "Yeter kes artık sesini yakında burdan çıkabileceğiz,Dostumuzun gelmesi yakındır,O geldiğinde de böyle zırlarsan senin için iyi şeyler olmaz."

Kadın sadece adama baktı  oysa ki onu yıllardır tanıdığını düşünmüştü,Kadın tekrar konuşmaya başladı,

     "bak burda olanları kimseye söylemem sadece bırak da evime gideyim."

Adam düşünürmüş gibi yaptı,bir anda gülmeye başladı,deli gibi gülüyordu bu kadını daha da çok korkutuyordu,Çok farklı davranıyordu onu tanımakta güçlük çekiyoru.

     "Hey Jack onu bırakalım mı ne dersin hem bizi polise de ispiyonlamayacakmış ne dersin."

Kadın yalvarır gözlerle baktı ama bilmediği çok şey vardı,Adamın gür sesi odayı doldurduğunda kadın bir anda irkildi böyle bir çıkış beklemiyordu.

     "Kimse bir yere gitmeyecek zaten her yerde aranıyoruz bu kadın çıkış biletimiz hem fazla da güzel kimse ondan şüphelenmez"

Gözleriyle kadını resmen yiyordu kadın bundan hiç haz etmesede sesini çıkarmadı,gözlerini kaçırarak  yetindi,Artık gerçek anlamda anlamıştı burdan çıkamayacaktı bu sadece bir başlangıç gibi geldi ona...

Ama yanılıyordu bu sadece bir başlangıç değildi bu herkes için acı bir başlangıç olucaktı...


Merhaba öncelikle yeni bir kurgu girişimim gerçekten çok yeni olduğum için bu konudaki hatalarımı mahzur görün gerçekten siz okuyucularım için en iyisini çıkarmaya çalışacağım eğer güzel bir şekilde ilerlerse kitabım devamını  getirmek çok isterim haftanın belirli günlerinde yeni bölümlerimi yayımlarım.

Şimdiden uyarım 
+18 şiddet içerebilir sizi rahatsız edebilcek bir durum varsa eğer kitaba başlamamanızı öneririm.

İYİ OKUMALAR DİLERİM🖤
All Rights Reserved
Sign up to add İçimdeki Katil to your library and receive updates
or
#289suçlu
Content Guidelines
You may also like
GÜNEŞİN ÇOCUKLARI 🌞🌞🌞 by RapunzelSeviyor
21 parts Ongoing
"Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
GÜNEŞİN ÇOCUKLARI 🌞🌞🌞 cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
Mavi Aşk  cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
Ateş'in Evi cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Cehenneminden Alacaklıyım +18 cover
MAHKUM cover
Köpek cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover

GÜNEŞİN ÇOCUKLARI 🌞🌞🌞

21 parts Ongoing

"Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"