Göz yaşları adem elmasına doğru kaydı. Yutkundu usulca. "Hikayenin bittiği yerdeyiz." dedi. Beynim olanları inkar ederken , kalbim yavaşlıyordu. Biz bunca güzellik arasında çamura nasıl batmıştık? "Deli değiliz biz! Ben deli değilim, sen deli değilsin. Lütfen kabul etme Diyar. Biz deli değiliz.!!" bağırışlarımın bir önemi yoktu artık. O kabul etmişti. O çoktandır kabul etmişti. "Ben deliyim Naz.Aklım başımdan gitmeye hazır. Biz deliyiz." sesi gibi bedenide titriyordu. Kollarımızdaki kelepçeler bizim ölüm fermanımızdı. Bizi deli edenden kurtulacaktım. Diyar , artık pes etsede ben etmeyecektim.Planlarımı sansarlarım yürütecekti. Bukez başaracaktım. Ve her şeye rağmen biz , biz olacaktık. "Seni seviyorum Naz'ım."All Rights Reserved
1 part