#Bana Hayallerim Yeter

Yine her zamanki gibi bir sabaha uyanmıştım. Bu sabah belkide benim kaderim olabilirdi ,hatta kariyerimin ilk adımları.Alarmın sesini duymamla uyanmam bir oldu.Hemen kalktım ve annemin yanına indim. Her zamanki gibi babamla kavga ediyorlar. Artık pek de umursamıyorum , zamanla alıştım. Beni görünce hemen sustular. Kulağıma sadece kavga sesleri değil bir ağlama sesi de geliyordu. Bu kardeşim Ege'ydi. Ve onun sesi şimdi tüm salonu kaplıyordu. Kaybedicek fazla zamanım olmadığı için onunla pek ilgilenemedim. Sonuçta gitmem gereken bir sınavım vardı. Babama on beş dakika içinde hazır olacağımı ve onunda hazırlanması gerektiğini söyledim. Kafasıyla beni onayladı. Odama çıktım. Akşamdan hazırlamıştım kıyafetlerimi. Üzerimi giyindim ve ne olur ne olmaz diye çantamı kontrol ettim. Her şey tamamdı. Babam alt kattan ; "Eylül! Hazır mısın?" diye bağırıyordu. Evet adım Eylül. Eylül Sancak. Hayatın kıyısında sadece hayalleri için yaşayan , varlıklı ve sorunlu bir ailenin güçlü kızı...