Ailesinin katilini bulmak için tehlikenin kucağına atlayan genç kız, sırları öğrenmek için yeterince güçlü müydü? O bara adımını attığı anda hayatının değişeceğini tahmin edebiliyordu ancak kendisinin değişmek zorunda kalacağını bilmiyordu... Gündüz güneş, gece ise zifiri karanlık olacaktı. O karanlık kendisinin miydi yoksa adamın karanlığı mıydı? Adam ona bilmediği yanını görmesi için yardım mı ediyordu yoksa kendi karanlığını mı yaşatıyordu? ... "Kimsin sen?" derken sesimdeki cesaretten ve özgüvenden eser yoktu. "Kim olduğumu bilmiyor musun?" Koyu ela gözlerini gözlerime kitlediğinde içimin ürperdiğini hissettim. "Gerçekte kimsin?Dün gece yaşananlar neydi?Neden beni istiyorsun? " Soracak bir sürü sorum vardı ancak elini kaldırıp susmam için işaret yaptı. "Aklından ne geçiyorsa oyum Luna." dedi ve elini indirdi."Ve neden seni istediğimi sorma, buna verebileceğim bir cevabım yok."