Ulaşılmaz

Kimsenin hayatı güzel değil olanlar da sayili zaten.Onlar gülüyoken biz agliyosak bu adaletsizlik tir.Gülmek herkes ister demi?Odanin içinde kapi kapali yatağa gömülmüş ailen duymasin diye içinden ağlamak kim ister ki kimse.Bazen düşünüyorum da hayal serbest.Sonra kuruyosun yine olmuyor.Eksik yani sen onu düşünüyosun oda başkalarıyla gülüyor.Eline kitap alirsin okuyosundur ama aklinda kitaptaki kişiler yoktur.O ask kitabindaki kişiler sensindir hayalinden.En guvendiklerin aslında hic yaninda olmayanlardir.Mutlu olmak kolay değil. Pek bisey istemiyosin aslında ama cook geliyor onlara.Haketmeyen insanlara değer veriyoruzdur belki.Komedi filminde ağlamak gibi bisey hissettiklerimiz.İstahin yoktur.Tavani izlersin öylece. Unuttum derken aklina gelen kişidir o.Güneş doğarken yeni batmistir hep aynidir.Ama kimse için degmedigini aglanmicagi aileden biri olmayinca anliyosunuz yanlis kişi olduğunu.
YA KENDİ AŞIK OLUP UNUTAMAMAZSA?