Gerçekten gerçek olanlara inanmak istemeyiz bazen, belki de öğrendiğimiz zaman hayata olan bakış açımızı köklü bir değişime uğratacak, ya da yaşam tarzımızı etkileyeceğinden.
Belki de bu gerçekler bizi korkutacağından, tüm kalbimizle toz pembe bir hayata inanmak isteriz?
Ya da inanmak istediğimize inanırız. Işimize hangisi gelirse..
Sanırım benim yaşadığım da buydu, belki hep inanmak istediğime inandım, belki de kandırıldım,kandırıldık.
Gerçekler hep gizlendi, doğrular acı geldi, korkunç geldi.
Ya da tüm düzen buna alıştı ve bozulmasını istemediler..
İşte gerçekleri öğrenmeye tanıklığımın başladığı güne dönüyorum, o günü yaşıyorum hep, tekrar tekrar, defalarca..