Gecenin daha koyu olamayacağı kanıtlanamaz bir gerçek olan o gün , artık bu istemediğim hayatı devam ettirecemeyeceğimi biliyordum. Aklıma nerden estiyse evden kaçmaya karar verdim adını bile bilmediğim yüzlerce sokaktan geçtiğimi hatırlıyorum sonlarda geçtiğim bir sokağın en ücra köşesinde ki tabela dikkatimi çekti 1111 no'lu aydın sokak yazıyordu içime bir ürperti dolduğu anda etrafıma baktım saf saf sokağın aşağısında aklı olan birinin ardına bile bakmayıp kaçacağı türden bir mekan vardı pek tekin olmadığı tüm hatlarından belliydi zannedersem kötü işlerin döndüğü bir yerdi o an sabahtan beri saçmaladığımı eve geri dönmemi söyleyen iç sesimi duydum ^yokk kızım bak burda böyle fakirlere falan yardım yapılıyor kızım saf mısın sen ??? bu manyak bi şekilde zifiri olan sokakta ne halt döncek tabi ki kötü bişeyler dönüyor ama sana ne bundan bırak dönsün her şeye karışmak zorunda mısın ^ zorundamıyım bilmiyorum ama yapımda meraklı ve araştırmacı bir kız yattığını biliyordum bu ünüversitede seçtiğim bir bölümden bile bariz bir şekilde anlaşılıyordu diger tarafıma başımı çevirdigimde dört beş tane içinde ateş yanıp küllenmiş olduğunu anladığım çöp tenekeleri duruyordu . . . . . . . . **VE BELKİDE ÇOK SONRA ŞAHİT OLACAKTIM Kİ AYDIN SANDIĞIM BİR SOKAK BENIM TÜM HAYATIMA KARANLIK OLACAKTI **All Rights Reserved