"Geldiler artık birşeyler yap!" diye bağırdı uzaklardan. "Kahretsin seni susturamıyor muyum, yeter dedim!" "Onu birdaha göremeyeceksin!" Sesi çok acımasızcaydı. Gözlerime yayılan boşluğu hissederken sordum, "Benim olanı benden alabilirler mi?" "Kendi sonunu kendin yazacaksın, yapma!" dedi sorumu es geçerek. Boşuna konuşuyor. Yalvaran sesi umrumda değildi. Onu benden alacaklarından bahsediyor. Oysa benim olan tek o vardı, Kızıl'ı kimse benden alma cürretini gösteremezdi. Kızıl hariç hiçbir şeyim yok hayatta. Bunu o da biliyor. Benim olanı değil benim olanları aldılar benden. Hayatımı mesela. Çocukluğumu, Ailemi, Ve daha birçok şeyimi. Ben Tamay Gürakar, ait olduğum hayatı, gezegeni yerle bir eden düşmanıma sesleniyorum, "Senin sonun ben olacağım. Yemin olsun yapacağım." Kendi sonumu getirerek... *************