[ONGOING]
Arzea Samantha Sivillian, Archi Student at UST, high school palang siya ay pangarap na niyang makapasok sa UST at maging isang Architect pagdating ng araw. Zea loves reading, she got inspired of what she was reading noong high school palang siya kaya naisipan niya ring kunin ang course para sa pagaarkitekto.
Noong high school siya ay di siya nagiisip tungkol sa pag boboyfriend, lagi pa nga niyang sinasabi na wala din siyang balak magasawa.
Pero mahilig siyang magpantasya.....
Nagpapantasya siya ng isang Engineer na Boyfriend... na mala fictional character ang peg?
Hindi na niya inisip pang magkareal life boyfriend dahil gusto niyang magfocus sa pagaaral, dahil hindi naman siya matalino para magpapetiks petiks lang. Ngunit....
Ano ang mangyayari kay Zea kung may dadating sa buhay niyang tulad ni Rafael Villaflor isang Engineering student sa UST, mayaman, gwapo, matalino, habulin ng babae, at walang ginawa kundi kulitin siya. Kaya niya kayang iwasan ito? o Hahayaan niya ang sariling mahulog dito?
Hanggang masabi niyang... I have 'My Own Engineer'.
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.