Çırılçıplak bir ağacım ben, ruhum vücudum azalıyor. Günbegün tükeniyor. Hergün bir başka hücrem beni terkediyor. Ne var ki ağaçlar gibi sonsuza dek varolmayacağım, yeniden tomurcuklanacak bir ilkbahar yok artık benim için. Benden giden her ne varsa sonsuza dek gidiyor, neyim varsa sonsuza dek yitiriyorum bugün. Mutlu olmak bu olsa gerek. Hayata en sevdiğin şekilde en sevdiğinle veda etmek.. -Ağır dram ve komedi içerir! -Hikayedeki herşey kurmaca olup tüm hakları saklıdır..