Beyaz İhanetler

Kafamı kaldırdığımda da gözlerim karşımdaki adamla birleşti. Nasılda ateşi çağrıştırıyordu gözleri, içimdeki ses beni yakıp kül edeceğini bağırıyordu. Aynı ses bunu ne kadar istediğimi de söylüyordu. Annem'in acısını tatmak istiyordum. Yanıp kül olmak istiyordum.

" Biraz daha bana öyle bakarsan gerçekten benimle evlenmek istediğini düşüneceğim ve bu beni korkutuyor"

Sesini duymamla düşüncelerim dağıldı. Sesinde hafif bir alaycılık vardı. Benim de yüzümde çarpık bir gülümseme belirdi. Biraz oyundan zarar gelmezdi.
"Nerden biliyorsun evlenmek istemediğimi"
Yüzü öyle bir değişti ki az daha kahkaha atacaktım. Gözlerindeki kıvılcımlar beni ürkütsede geri adım atmadım. Gözlerinde
bir çok senaryo geçti. Eminim şu an onunla evlenebilmek için kumpas kurduğumuz düşünüyordu. Derin bir nefes verdim ve masanın üzerinden ona doğru biraz eğildim.
"Şaka yaptım. Ve.... ben deliyim."
Gözlerini kaçırdı ,derin bir nefes verdi. Ve bir anda bana doğru eğildi. Bu hareketi irkilmememe sepep oldu. Geri çekilmek istediğimde elimi tutup kefendisine doğru çekti. "Biliyorum.. beni küçüçükken öptüğünde de , arkadaşın için bıçağın önüne atladığında da , kar yağarken benimle birlikte mezarın başında bekleyip zatürre olduğunda da biliyordum."
------------------------------------------
Adamın gözleri kapanıyordu, beyni ona uyumasını emrediyordu adeta ama adam direniyordu. Kadın fısıldadı usulca " bir insanın mezarına mahrum kalmak ne demekmiş sizde bilin istiyorum" kadın son kez öptü adamın dudaklarını adam gözllerini yumduğu anda bir yaş firar etti ikisininde gözlerinden kadın son kez fısıldadı "nasıl başladıysak öyle bitirdim".
Adam siyahtı kadın beyaz
Kim bilebilirdi ki beyazın siyahtan daha karanlık olduğunu....

Kitap kapağı @kikyo black tarafından yapılmıştır.