ABİS

Acıyı..
Görebiliyor musun?

Ruhunun her zerresiyle yaralı bir adam,
O yaralı ruhun her zerresine tutsak bir kadın.

Kader onları bir araya getirdiğinde, uçurumun dibinde ki kara zift gün yüzüne çıkaracaktı kendini.
Zifir karası mezara gömülmüş gerçekler kesecekti bileklerini.
Onların birbirine doğru attığı her bir adım, ihanetin kollarına saklı gerçeğin en büyük çığlığıydı.

"Mezar olarak benim avuçlarımı seçmemeliydin Heyüla.."

Ölüm kokan bir adam.
Ölümden korkan bir kadın.

"Sana giden yollar keskin bir bıçak üzerinden geçiyordu. Bense ayağı kesiklerle dolu bir Aşk dilencisiyim.."

Kan..
Nefret..
İhanet..
Ve yaralı yüreklerde yeşeren, en hüzünlü AŞK..

Onlar en çok birbirine sığınırken, yine en çok birbirlerine ihanet ettiler.
Sevgiyi ararken, nefrette kayboldular..
Sevinçte yeşerirken, acıda yok oldular..

Bu yüreklerin en derin serzenişinde boğulurken;
Acıyı..
Hissedebiliyor musun?