Arkadaşlar 11 yaşında yazdığım bir kitap olduğu için hatıra kalsın diye silmiyorum. Her şey yeni şehre taşınmam ile başladı. Hayatım değişti. 18 imde babamın mektubunu okudum. Yaşadığım her şey yalandı. Ne annem ne ikizim ikiside gerçek ailem değildi ve benim başka ikizim vardı. Gideceğim yerden de ayrılmak zorunda kalmıştım. Sırf melez olduğum için. Sırf güçlerin olduğu için ve sırf bunlar yüzünden daha 18 yaşım da savaşa mahkum bırakılmıştım ve savaşın tek sebebi hiç tanımadığım ikizim ve benim melez olmamızdan. Ben mutluydum ( eski) hayatımdan. Peki ben şuan mutlu olabilecekmiydim? Yoksa üzgün olmaya mahkum mu bırakılmıştım.