from the past, to the future. 𝗟𝗲𝘃𝗶 𝗔𝗰𝗸𝗲𝗿𝗺𝗮𝗻

"Ay ya da yıldızları göremiyorken, yukarıdaki gökyüzüyle aşağıdaki aynıdır velet." demesiyle gözlerimi gökyüzüne çevirdim. Gülümsedim. Bulutlar ayın önüne geçmişti.

"Bence yanılıyorsun Levi. O tavanın sonsuzluğu yoktu. Şimdiyse buradakinin ardında uçsuz bucaksız galaksiler var." gözlerim ona kaydığı an bulutlar Ay'ın önünden çekildi. Ay ışığı Levi'ın yüzüne düşerken, yüz hatlarını belli ediyordu. Kalbim kontrolüm dışı hızlı atmaya başlarken gözlerimi ondan bir süre alamadım. Sonunda o da bana döndüğünde yumuşak bir sesle konuştu.

"Yıldızları görmek isteyen sen değil miydin, velet? Bana bakmak yerine neden gökyüzüne bakmıyorsun?"