{𝑷𝒊𝒔𝒕𝒐𝒍𝒆𝒏 𝒆𝒏 𝑹𝒐𝒛𝒆𝒏🥀 }
  • Membaca 76,586
  • Suara 3,168
  • Bagian 132
  • Membaca 76,586
  • Suara 3,168
  • Bagian 132
Lengkap, Awal publikasi Jun 07, 2020
Ik neem jullie mee in het leven van een meisje genaamd Souhailla die kill harteloos en emotieloos is. Ze heeft 3 beste vriendinnen 
Soumaya Sherine en Sabrina 
 Ze vertrouwt niemand vertrouwen is beschadig ze is gebroken, kapot. ze wilt alleen geld zien ze is er verslaafd aan Souhailla heeft geen liefde nodig het enige wat ze nodig heeft is geld geld geld!!! 
Souhailla:"geloof niet de zin [geld maakt niet gelukkig] het maakt je wel gelukkig je moet gwn weten hoe je het moet spenden🤑" 

Souhailla El Amrani handelt in drugs en vermoord mensen voor een groot bedrag geld samen met haar vriendinnen. Maar wat nou als je met je vriendinnen undercover  4 jongens gaat vermoorden maar je alle 4 op hun verliefd word?

"het was als liefde op het eerste gezicht
En vanaf dat moment wist ik dat deze jongen mijn wereld ondersteboven zou zetten maar hij weet niet dat ik niet weet hoe liefde voelt het is allemaal nieuw voor mij ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan 
{Rozen om je te killen🌹}
{Pistolen on te zeggen dat ik van je hou}
Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang
Daftar isi
Daftar untuk menambahkan {𝑷𝒊𝒔𝒕𝒐𝒍𝒆𝒏 𝒆𝒏 𝑹𝒐𝒛𝒆𝒏🥀 } ke perpustakaan Anda dan menerima pembaruan
atau
#1jaloezie
Panduan Muatan
anda mungkin juga menyukai
Taken Away oleh thehemmingsqueen
63 Bagian Sedang dalam proses
Een naam, iets wat jou jou maakt. Iets wat je je hele leven met je mee draagt, Het is een woord waar je naar luistert. Een woord dat jou omschrijf, een woord die je ouders voor je bedenken. Het is een woord die jou uniek maakt. Ik droeg ooit de naam Aisha tot die op een brute manier van mij werd afgenomen, mijn naam was niet meer van mij. Mijn naam hoorde niet meer bij mij, het was niet meer mijn indentiteit. Het was enkel een herinnering, een herinnering aan mijn vrijheid. De vrijheid die ik nooit meer zal terug krijgen. En al zou ik de vrijheid terug krijgen dan nog zal ik voor de rest van mijn leven de littekens met mij mee dragen, de littekens waar ik nooit om heb gevraagd. Ik was verloren, ik had geen schijn van kans. Alles werd van mij afgenomen, en het enige wat ik kon doen was toe kijken. Ik zag hoe alles van mij werd afgepakt, maar kon het niet voorkomen. Ik was verloren, ik had geen schijn van kans. Ik was machteloos. ~ "Je bent ziek!" Ik schreeuw de woorden vol in zijn gezicht, ik weet niet waarom ik dat deed. Ik denk dat ik hoopte op een menselijke reactie, ik hoopte op spijt of op zijn minst een vleugje medelijden. Maar wie houd ik voor de gek, tuurlijk kreeg ik dat niet als reactie. Finn begon keihard te lachen, hij greep me opnieuw vast bij me haren waardoor ik weer wild om me heen begon te slaan wat natuurlijk geen enkel nut had. "Ik ben niet ziek Aisha, jij moet verdomme leren wie de baas is." Ik zet mijn handen ruw op de rand van het bad en probeer me met al mijn kracht boven het water te houden, maar Finn is veel te sterk. Voor ik er benul van heb bevind ik me weer met mijn hoofd onder water.
anda mungkin juga menyukai
Slide 1 of 10
Taken Away cover
Noites De Confronto.  cover
Drugsdealer familie cover
Infiltrant  cover
Het leven - Flikken Maastricht cover
My Secret Identity: Deel 2 cover
When kidnappers kidnap the wrong girl (Nederlands) cover
What We Had Was 𝑅𝑒𝑎𝑙 💯 cover
Gevangen tussen twee harten  cover
De liefde van je leven Uitgehuwelijkt aan je zus cover

Taken Away

63 Bagian Sedang dalam proses

Een naam, iets wat jou jou maakt. Iets wat je je hele leven met je mee draagt, Het is een woord waar je naar luistert. Een woord dat jou omschrijf, een woord die je ouders voor je bedenken. Het is een woord die jou uniek maakt. Ik droeg ooit de naam Aisha tot die op een brute manier van mij werd afgenomen, mijn naam was niet meer van mij. Mijn naam hoorde niet meer bij mij, het was niet meer mijn indentiteit. Het was enkel een herinnering, een herinnering aan mijn vrijheid. De vrijheid die ik nooit meer zal terug krijgen. En al zou ik de vrijheid terug krijgen dan nog zal ik voor de rest van mijn leven de littekens met mij mee dragen, de littekens waar ik nooit om heb gevraagd. Ik was verloren, ik had geen schijn van kans. Alles werd van mij afgenomen, en het enige wat ik kon doen was toe kijken. Ik zag hoe alles van mij werd afgepakt, maar kon het niet voorkomen. Ik was verloren, ik had geen schijn van kans. Ik was machteloos. ~ "Je bent ziek!" Ik schreeuw de woorden vol in zijn gezicht, ik weet niet waarom ik dat deed. Ik denk dat ik hoopte op een menselijke reactie, ik hoopte op spijt of op zijn minst een vleugje medelijden. Maar wie houd ik voor de gek, tuurlijk kreeg ik dat niet als reactie. Finn begon keihard te lachen, hij greep me opnieuw vast bij me haren waardoor ik weer wild om me heen begon te slaan wat natuurlijk geen enkel nut had. "Ik ben niet ziek Aisha, jij moet verdomme leren wie de baas is." Ik zet mijn handen ruw op de rand van het bad en probeer me met al mijn kracht boven het water te houden, maar Finn is veel te sterk. Voor ik er benul van heb bevind ik me weer met mijn hoofd onder water.