Yeri geldi hun harca kez göz yaşı döktük,
yeri geldi gururumuzu çiğneyip tükürmeye yer ararken yine gururumuzun esir olduk.Ama en önemlisi yeri geldi güvenimizi sorgularken bile asla ama asla bir birimizi ihanetin bedeliyle yanıp tutuşturmadık...
Çok severken bile çok sevmek vardır ya hani,biz tamda öyle deli dolu çılgın kişilerdik.Hala da öyle aslında ama sanırım değişen birkaç şey var başta zaman olmak üzere biz değiştik.Büyüdük...
Bazen İlkbaharda açan çiçekler gibi ter temiz ve güzel kokulu olduk bazende Sonbaharda dökülen yaprakları andırdık birbirimize kırıldık döküldük.Ama değiştik.Hemde çok değiştik...
Eskiden her şeyi kırıp döküp deli gibi ağlarken şimdi gözlerimizi birbirine kenetleyip mutluluktan ağlıyor olduk.Her şey değişti sevgilim.Herkes değişti.Ama asla asla bizim birbirimize olan aşkımız eksilmedi...