İlk ve Son ー Soukoku

"Dazai..."
"Dazai? Beni duyuyor musun?"
"Şu anda neden burada olduğun hakkında... bir fikrin var mı?"
"Gerçekten hatırlamıyor musun?"
Okyanus mavisi gözlerini birden uzağa çevirdi Chuuya. Onun gözlerinin içine bakmak her şeyden daha çok canını yakıyordu bu anda. Normal bir günde de, onun gözlerinin içine bakmak zaten yeterince zor idi. Bir de böyle bir zamanda...
"Dazai. Söylemem gereken bir şey var."