ZAMANIN KURTARICISI

İlk okula giderken ilk öğrendiğimiz şeylerden bir tanesi saatler olmuştu. Öğretmenimizin gözüyle akrebi ve yelkovanı takip etmeyi öğrenmiştik ama saat hiç bir zaman öğrendiğimiz gibi kalmasını beceremiyordu. Zaman akıp gidiyordu. Ben elimden geleni yapsam da onu tutamıyordum. Ne kadar kontrol etmeye çalışsam da takip edebildiğim yalnızca yelkovanın attığı turdu. Zamanla ilgili öğrendiğim ilk şey buydu. Aldığım her nefeste ölüme yürüdüğümü bile bile almaya devam etmeyi istemek hangi mantıklı duygunun karşılığıydı bilemiyorum. Şu anda 10 yıl önce yaşadığım bu duyguları hissetmek için her şeyi feda edebilirdim. Sanırım masum bir çocukken yaptığım bu duam ilahi güç tarafından yıllar sonra kabul olmuştu. Her insan gibi benim de zamanı durdurmak istediğim anlar olmuştu ama şimdi konum, yer farketmeksizin hep aynı saat diliminde ama farklı şehir ve ülkelerde yalnız kimsesiz ve bi o kadar çaresiz bir halde zamanın en kötü olduğu bir çağ da zaman da ve hep kaçtığım ama hiç yüzleşmediğim duygularımla sıkışıp kalmıştım.Bir kurtarıcı bekliyordum zamanın kurtarıcısını. Beklemenin çare olmadığını bilmeden bekliyordum. Belki bir gün birileri gelicekti ve zamanın kahramanı olucaktı ama kim bilir belki de zamanın kurtarıcısı bekleten değil bekleyendi. Karşınızda zamansız bir şekilde aklıma doluşan düşüncelerimi boşaltmak için başladığım ve hikayesini hissederek bitirmenizi istediğim akça adlı kızımızın zamanla yaşadığı bir zamanın hikayesi.
"ZAMANIN KURTARICISI" sizlerle sevgiyle okuyun.