تا به حال شده غذایی که عاشقشی رو بخوری بدون اینکه نه حس چشاییت کار کنه نه بویاییت؟ اون موقع ترجیح میدی یک مشت علف تو دهنت بچپونی تا اینکه از غذای محبوبت هیچ حسی پیدا نکنی! دقیقا همین حس بهت دست میده وقتی تموم خاطراتت جلوی چشمهاته اما قلبت هیچ واکنشی نشون نمیده، نه خوشحالی نه غمی، دیگه نمیتونی رو هیچ کدوم از تصویرهای تو ذهنت برچسب خوب یا بد بزنی ... اون موقع ترجیح میدی منکر تموم اون اتفاقات بشی تا اینکه لقمهای رو تو دهنت بذاری که مزهی سنگ بده، دقیقا هیچ مزهای! کاپل: vhope ژانر: رمنس