Dit verhaal heb ik niet zelf geschreven. Dit verhaal was het eerste verhaal die ik op Marokko.nl heb gelezen en waar ik om gejankt heb. Dikke dikke SO naar EENUITDUIZEND. Ik zeg jullie hou genoeg zakdoekjes bij je en veel leesplezier. Kennen jullie dat ook? Het gevoel dat je niet zonder die ene kan, maar ergens weet dat het wel zal moeten? Het gevoel dat je niet verder kan leven zonder hem? Waarom is het zo moeilijk om afstand van iemand te nemen, als je weet dat hij toch alleen maar voor pijn zorgt? Is dat nou, wat men noemt ' houden van'?All Rights Reserved