Bazen ölür, bazen ölemezsin. Bazen bütün koşullar uygunken bile ölemezsin. Bazen kendinden uzaklaşmak ister insan. Bazen gidersin, sırf dönebilmek için. Bazen ağlarsın baya. Bazen ağlayamıyorsun baya baya. Bazen içiyorsun, bazen çok ama çok fazla içmek istiyorsun da bazen sen zaten içmeye gidiyorsun. Bazen Acıbadem'den bir taksiye biniyorsun "Kadıköy" diyorsun. Bazen yüzüne bile bakmıyor. Bazen bir kadın geliyor; oturuyor karşına ve ağlıyor. Bazen bir kadın sana: "en çok korktuğum şey; bir kadının gözyaşıdır" diyor kendi adına, "eğer çok sevdiysem" diyor. Oysa bilmiyor ki; sevmek de bir ana aittir. "Her şeyin başı su." - Kaybedenler Kulübü.
Kaybetmeye meyilli ama bir türlü kaybedememiş bir insanın gözünden en yakın arkadaşını, sevdiği kadınları, gittiği yerleri.. Bazen bir cam kenarı bitkisi olduğunuzu düşünün, dışarıdan mükemmel görünürsünüz ama içiniz belki de kurumaya yüz tutmuş, her gün konuşan insanlar susmuş.