"Ağlama" diye fısıldadım kulağına. Şiddetli ağlaması devam ediyordu.
"Buldum güzelim , buldum anneni ,Ağlama artık. Annen iyi olucak, sana söz verdim ve anneni buldum. Tekrar söz veriyorum, annene bir şey olmayacak söz, Kaan Taşer sözü." Deyip gülümsedim. Ağlaması biraz hafiflemişti.
Bedenini benden ayırıp gülümsemeye çalıştı. Tipine kurban olduğum çok güzeldi.
Kollarından tutup oturtturdum onu. Bende yanına oturdum, başını göğsüme yasladığında sakinleşti. İstemsizce saçlarını okşayıp kokusunu içime çektim. Asya kafasını yavaşça kaldırıp kızarmış gözlerini benim gözlerime odakladı.
"İyi ki varsın Kaan."
"Sevilmek isterken iliklerine kadar sevgisizliği hisseden herkese..."
(...)
"Senin şımarıklıklarını çekecek bir adam değilim."
Sözleri üzerine gözlerim gözlerinde asılı kaldı. Kelimeler zihnimde bir oraya bir buraya kaçışırken hepsini bir araya toplamak oldukça zor olmuştu. Sakin ol Efsan... Kalbimdeki anlamsız ağrıyı görmezlikten geldim. Çenemi havaya dikip ters ters ona baktım. Giydiğim siyah topuklular sayesinde aramızdaki boy farkı bir kafa mesafesi kadarken gerginlikten kuruyan dudaklarımı ıslatıp onunkiler kadar acımasız olan sözlerimi sarf ettim.
"Bende sana şımarıklık yapacak bir kadın değilim."
Yayın tarihi: 12.05.2024