"Belki bilirsin," diyerek öne doğru bir adım attığımda, bakışları giydiğim süslü elbisede bir süre takıldıktan sonra gözlerime ulaştı çabucak. "senden hep nefret ettim, çünkü beni sürekli ön yargılarınla kafanda bir kefeye yerleştirerek düşüncelerini eşitlemek için elinden geleni yaptın." Ona doğru yavaş adımlarla ilerlerken, gözlerine bakmaya devam ediyor ve aynı zamanda elbisemi düşmemek adına hafif kaldırarak yürüyordum. "Sandığının aksine, ben senin kefeyle tartacağın birisi değilim. Fakat yeri geldiğinde, tüm bana yaptığın saçmalıkların hesabını soracak ve o kefeyi senin için, kefen yapacağım. Gözlemci." fuanare, 2020.
3 parts